همانطور که مشخص است، پروژه های تبدیل رودخانه ها به سمت جنوب به دریای خزر و دریای آرال به طور گسترده در اتحاد جماهیر شوروی پس از جنگ مورد بحث قرار گرفت. آنها با مقیاس خود به تخیل ضربه زدند. مردم عادی خطوط چند کیلومتری حفار یا در بهترین حالت بیل مکانیکی را تصور می کردند. تبلیغات رسمی جزئیات را نشان نداد: قرار بود ساخت کانال ها با استفاده از یک سری انفجارهای هسته ای هدایت شده با قدرت پایین تشدید شود.
علاوه بر این، آنها همچنین می خواستند معدنچیان را با یک "اتم صلح آمیز" مسلح کنند. در اواسط دهه 1960 آنها قصد داشتند از این طریق به سنگ معدن مس در رشته کوه Udokan در Transbaikalia دسترسی پیدا کنند. خوشبختانه برای محیط زیست، این پروژه به نتیجه نرسید. شاید یک کشف دیرینه شناسی "بالا" که در طول آماده سازی برای انفجار انجام شده بود، در آن اختلال ایجاد کرد.
تا اوایل سال 1964، عملیات معدنی اصلی لازم برای محاسبه ذخایر در معدن مس Udokan در شمال Transbaikalia، در نزدیکی روستای چارا تکمیل شده بود. نتیجه فراتر از انتظارات بود - بالقوه حدود 24.6 میلیون تن که سومین کشور بزرگ در جهان است. تا جولای 1965، یک اتاقک برای بار هسته ای در یکی از تونل ها آماده شده بود.
با این حال، در همان زمان، در همان ماه، کتاب "پروتروزوئیک پایین شمال شرقی کشور کوهستان اولکمو-ویتیمسکایا" برای انتشار امضا شد که ایده های دیرینه شناسی جهان را در مورد سن قدیمی ترین موجودات زنده چند سلولی نشان داد. . این کتاب یافتههای نویسنده، زمینشناس شوروی، لیتس، لولههای فسیل شده با سپتومهای عرضی نازک در داخل، شبیه به اسکلت مرجانها را شرح میدهد. از آنجایی که هنوز خارج از هر گونه طبقه بندی علمی بودند، آنها را "مسئله شناسی Udokan" نامیدند. بعداً آنها به یک جنس جداگانه - udokania leites (پس از نام خانوادگی کاشف) تقسیم شدند.
خود لیتس تمایل داشت باور کند که بقایای کرمهای لولهای را پیدا کرده است. همچنین پیشنهاد شد که لوله ها غیرآلی هستند. با این حال، فرضیه کریستالی توسط خطوط صاف منحنی های آنها رد می شود. رایج ترین فرضیه امروزه این است که مشکل Udokan متعلق به موجودات بی مهرگان روده است. این شامل چتر دریایی، شقایق دریایی، مرجان و کاکل است. پیش از این، اعتقاد بر این بود که اولین موجودات چند سلولی، از جمله نمایندگانی از این نوع، حدود 600 میلیون سال پیش روی زمین ظاهر شدند. با انتشار کتاب لیتس، آستانه زمانی تقریباً به 1.9 میلیارد سال پیش رفته است.
این کتاب در 1000 نسخه منتشر شده است. تنها 8 صفحه به مسئله Udokan اختصاص داده شده است. با این حال، جهان نمیتوانست این کشف را از دست بدهد، و اساساً ایدههای مربوط به زمانشناسی توسعه زیستکره را تغییر داد.
اولین انفجار هسته ای در میدان Udokan برای اوایل ژانویه 1966 برنامه ریزی شده بود، اما، همانطور که می گویند، مشکلی پیش آمد. در هیچ کجای مواد اختصاص داده شده به پروژه دلایل لغو تصمیم برای انفجار فاش نشده است. نمی توان رد کرد که رهبران پروژه از طنین بین المللی کشف لیتس شرمنده شده بودند.
بیایید وضعیت را ارزیابی کنیم: دنیای علمی به شدت در حال بحث درباره یافتههای هیجانانگیز Udokan دوردست است و ناگهان متوجه میشود که این مکان قبلاً به غبار رادیواکتیو تبدیل شده است. همراه با گنجینه های با ارزش دیرینه شناسی که هنوز در آنجا ذخیره می شود، که می تواند در نهایت ماهیت این یافته را روشن کند. یک وضعیت ناخوشایند
به خصوص از آنجایی که در سال 1957، نواحی شمالی Udokan در حال حاضر برای قوی ترین زلزله 11 نقطه ای در اتحاد جماهیر شوروی "معروف" هستند. با "طوفان" و ویرانی بس است.