رفتن به محتوای اصلی

یک پیروزی کوچک برای حاکمیت سنگال

сенегалит
© Форпост Северо-Запад/ Горный музей

سنگالیت، یک فسفات آلومینیوم آبی، به نام کشوری که برای اولین بار در آن یافت شد، نامگذاری شده است. این در سال 1976 اتفاق افتاد. سنگال که از سال 1960 از فرانسه مستقل بود، پس از آن بر اساس قانون اساسی یک سیستم چند حزبی را تأیید کرده بود. غربی ترین کشور در قاره آفریقا گام دیگری در جهت توسعه فرهنگ سیاسی خود برداشت که طبیعتاً تأثیر قدرت نرم از کلان شهر سابق را خنثی نکرد. یکی از مظاهر آن: تألیف تمامی مطالب علمی پایه در سنگالی متعلق به Ecole Nationale Supérieure des Mines de Paris است.

از همین مدرسه بود که موزه معدن در سن پترزبورگ در 11 آگوست 1982 نمونه ای از سنگالیت را به عنوان بخشی از یک تبادل علمی دریافت کرد. فرانسوی ها مطمئن بودند که این ماده معدنی کمیاب که هنوز در هیچ کجا به جز سنگال و برزیل یافت نمی شد، هنوز در مجموعه آن وجود ندارد. با این حال، آنها ارتباطات بین المللی مدرسه معدن داخلی را دست کم گرفتند. سه ماه قبل از آن، دیوپ چیخ تیدیان، اهل سنگال و دانشجوی کارشناسی ارشد در موسسه معدن لنینگراد، نمونه کوچک اما با کیفیتی از سنگالیت زرد کم رنگ (بی رنگ نیز دیده می شود) را به دانشگاه خود آورده بود.

сенегалит
© Форпост Северо-Запад/ Горный музей / Сопроводительная записка и образец Диоп Шейх Тидиана

او این سنگ را هنگام مطالعه هسته چاه های اکتشافی در منطقه ذخایر طلا در شرق سنگال، در مناطق هم مرز با جمهوری مالی پیدا کرد. منطقه دارای طلا، خط الراسى از تپه ها است که به طول 300 کیلومتر در حوضه رودخانه فالم امتداد دارد. در آنجا، بر روی تپه غنی از مگنتیت Kourou Diakuma بود که این ماده معدنی برای اولین بار کشف شد.

نمونه های سنگ جمع آوری شده توسط دانشمند جوان در حین کار میدانی در آزمایشگاه ژئوشیمی Gornyi مورد بررسی قرار گرفت. در سال 1984، دانشجوی کارشناسی ارشد با موفقیت از پایان نامه دکترای خود در لنینگراد در مورد پتانسیل استخراج طلا در سنگال شرقی دفاع کرد. این اولین کار تعمیم دهنده در مورد تجزیه و تحلیل ذخایر طلای قلمرو مذکور با توصیه های عملی در مورد انتخاب کارآمدترین روش های اکتشاف زمین شناسی برای آن بود.

сенегалит
© Форпост Северо-Запад/ Горный музей / Образец сенегалита из Франции

تا دهه 1960، یعنی در دوره وابستگی استعماری به فرانسه، اکتشاف و استخراج منابع معدنی به شعاع حدود 100 کیلومتری اطراف پایتخت، داکار، محدود می شد. فقط یک شبکه به خوبی توسعه یافته از راه آهن، جاده ها و برق وجود داشت. کار در مقیاس بزرگ در سال 1983 آغاز شد، زمانی که شرکت دولتی سنگال Miferso پروژه جامعی را برای توسعه زیرساخت ها و صنعت معدن در شرق کشور ارائه کرد. اکثر مهندسان معدن سنگال در آن زمان دارای مدرک دیپلم از دانشگاه های تخصصی شوروی بودند.

امروز طلا با سهم تقریبا 19 درصدی در رتبه اول ساختار صادرات سنگال قرار دارد. این محموله ها 973 میلیون دلار آمریکا برآورد شده است. یک چهارم این حجم توسط شرکت های محلی تهیه می شود که برای غرب آفریقا گواه سطح قابل توجهی از حاکمیت اقتصادی است. توسط دانشگاه های داخلی

امروزه 100 دانشجوی سنگالی در دانشگاه های روسیه در مقطع کارشناسی، 5 نفر در رشته تخصصی و 55 نفر در مقطع کارشناسی ارشد تحصیل می کنند. چیز زیادی نیست، اما اگر جامعه قابل توجهی از افراد مسن با دیپلم شوروی وجود نداشت، وضعیت بدتر می شد.

متقاضیان سنگالی امروز 5 ساله بودند که رالی افسانه ای پاریس-داکار به آمریکای جنوبی منتقل شد. برای آنها، روسیه دیگر مانند والدینشان با مهندسی کیفیت مرتبط نیست. تا سال 2009 مسابقات تبلیغات اضافی زیادی برای کشورمان انجام می داد. خدمه فرانسوی از سال 1979 تا 1994 به طور فعال از Niva خارج از جاده داخلی استفاده می کردند. در سال 1982، زمانی که دیوپ چیخ تیدیان گوهر خود را به لنینگراد آورد، نیوا در پایتخت سنگال دوم شد و از مرسدس بنز پیشی گرفت و تنها به رنو 20 توربو باخت. از اواخر دهه 1980، ورزشکاران ما با موفقیت در مسابقات رالی در کامیون های کاماز شرکت کردند. قدرت نرم