چگونه می توان یک نشان شوالیه افتخار معدنچی در همه درجه ها شد

در آخرین یکشنبه ماه اوت، روز معدنچی در روسیه و اتحاد جماهیر شوروی سابق از جمله بلاروس، استونی، قزاقستان و اوکراین جشن گرفته می شود. در سال 2022، تعطیلات در 28 آگوست بود. روی پوسترهای تبریک، تصاویری از چهره های خشن و آغشته به "طلای سیاه" معدنچیان وجود دارد. روابط عمومی صنعت زغال سنگ به ما چه چیزی را نمی گویند؟

تصویر بصری سنتی به راحتی قابل یادآوری است و فوراً تداعی هایی را با کار قهرمانانه و ریسک بالا تداعی می کند. با این حال، علیرغم نام، این تعطیلات توسط همه متخصصان صنعت جشن گرفته می شود - سازندگان معدن کمتر بافت، نقشه برداران معدن، متخصصان ایمنی، ژئومکانیک... بدون آنها نه خود معدن وجود خواهد داشت و نه سوابق استاخانوف آن. یکی از عکس های انگیزشی بدون شک باید نه چهره تنومند یک کارگر، بلکه چهره باهوش و ظریف نیکولای بولیچف: بنیانگذار جهت علمی "مکانیک سازه های زیرزمینی" را نشان دهد.

این دانشمند برجسته مجموعه ای از روش های محاسبه را در زمینه ساخت سازه های زیرزمینی ایجاد کرد که در طراحی و ساخت معادن زغال سنگ دونتسک و کوزباس و حوضه های معدنی Krivoy Rog، BAM، Rogun، Irganay، Temir، Baipazin و Tashkumyr مورد استفاده قرار گرفت. ایستگاه های برق آبی و همچنین تونل راه آهن در بزرگراه یالتا-سیمفروپل. در دهه هشتاد و نود قرن بیستم، این او بود که بر بسیاری از کارهای تحقیقاتی در ساخت و ساز زیرزمینی نظارت داشت.

نیکولای اسپیریدونویچ در سال 1932 در منطقه ویاتکا در یک خانواده دهقانی به دنیا آمد - پدرش به عنوان نجار و مادرش به عنوان معلم مدرسه ابتدایی کار می کرد.

شهر استانی یارانسک بیشتر شبیه یک روستای بزرگ به نظر می رسید: عمدتاً خانه های یک طبقه، هر خانواده یک گاو و یک باغ سبزی داشت که باعث می شد حتی در سخت ترین سال ها برای کشور زنده بمانند. و طولی نکشید. در سال 1941 جنگ آغاز شد و در سال 1942 خانواده پدر خود را از دست دادند و یکی از برادران بزرگتر به اسارت درآمد.

خصومت ها یارانسک را که در میان جنگل های انبوه گم شده بود دور زد. با این حال، بیمارستانی در آنجا افتتاح شد و ساکنان تخلیه شده لنینگراد اسکان داده شدند. ساکنان عاطفی محدود شهر محاصره شده در کنار بولیچف ها ماندند و داستان های آنها در مورد لنینگراد، بدون هیچ غم و اندوهی، پسر را تحت تاثیر قرار داد. مصمم بود بعد از اتمام مدرسه به آنجا برود. در میان تمام دانشگاه ها، مرد جوان مؤسسه معدن را انتخاب کرد - قدیمی ترین مؤسسه آموزش عالی فنی، که متخصصانی را که برای بازسازی صنعت بسیار ضروری بودند، تربیت می کرد. در طول جنگ بسیاری از معادن منفجر شدند، معادن بازمانده از بین رفتند و متالورژی و صنعت زغال سنگ به شدت به نیروهای جوان نیاز داشتند.

شرایط ارائه شده از سوی دانشگاه نیز نقش داشت. به عنوان مثال، مقرری استاندارد 480 روبل و کمک هزینه افزایش یافته 600 روبل بود، در حالی که کارگران در برخی مناطق می توانستند 200 روبل در ماه دریافت کنند. نیکولای یک ژاکت پاره پاره از برادرش که به طور معجزه آسایی از اسارت بازگشته بود قرض گرفت، یک کیف تخته سه لا کهنه را روی شانه‌اش انداخت و در سال 1949 با یک چرخ دستی به سمت شهر در نوا حرکت کرد.

حتی در امتحانات ورودی یاران مورد توجه پروفسور بوریس ویاچسلاوویچ بوکی قرار گرفت که به او تخصص "ساخت شرکت های معدنی" را پیشنهاد داد. اما متقاضیان با یک قهقهه با استانی "عجیب" روبرو شدند. خیلی سریع پیشرفت او در تحصیل باعث شد همکلاسی هایش زبانشان را گاز بگیرند.

در تابستان، دانش آموز به دوره کارآموزی به سیبری و دونباس رفت و در آنجا نه تنها با شرایط کار آینده خود آشنا شد، بلکه مشکلات مهندسی خاصی را حل کرد. به عنوان مثال، در شهر شاختی یک ایستگاه پزشکی زیرزمینی ساخت - او یک تکیه گاه بتنی یکپارچه را برپا کرد، یک قالب چوبی داخلی ساخت، به طوری که بین دومی و صخره فاصله وجود داشت. او دوره پیش از فارغ التحصیلی خود را در منطقه تولا، در قلمرو یک حوضه زغال سنگ در نزدیکی مسکو گذراند. مرد جوان غرق شدن شفت عمودی در شرایط سخت مهندسی و زمین شناسی را موضوع کار دیپلم خود انتخاب کرد. طبق پروژه نیکولای، شفت باید با استفاده از هوای فشرده راه اندازی می شد. اگرچه مخالف علمی او - مهندس ارشد مؤسسه لنینگراد GIPROSHAKHT - در ابتدا با این ایده موافق نبود، راه حل های ابتکاری و طرح های محاسباتی پیشنهادی به بولیچف اجازه داد تا از دیدگاه خود در دفاع دفاع کند. پس از این مورد در سال 1954، بوکی به دانشمند تازه کار توصیه کرد که در VNIMI (موسسه تحقیقات علمی سراسر اتحادیه نقشه برداری معادن، همانطور که به زبان انگلیسی باشد) کار کند.

نیکولای اسپیریدونوویچ در پاسخ به پرسش‌های مربوط به تعامل توده سنگ با تکیه‌گاه‌های شافت عمودی، بیش از 300 مقاله نوشت که در اتریش، استرالیا، بلغارستان، چین، جمهوری چک، فنلاند، فرانسه، آلمان، مجارستان، هند، ایتالیا، ژاپن، کره منتشر شد. ، نروژ، لهستان، پرتغال، سوئد، سوئیس، و ایالات متحده آمریکا. علاوه بر این، وی 25 گواهینامه و اختراع مخترع را دریافت کرد.

در دوران تحصیلات تکمیلی، Bulychev دستگاهی را توسعه داد که شفت را شبیه سازی می کند و امکان تنظیم جابجایی های شعاعی سطح استوانه ای را با دقت بالا و در محدوده وسیعی فراهم می کند. در آزمایشگاه تحقیقات نظری VNIIMI، او یک رویکرد جدید برای محاسبه حلقه‌های کامپوزیت و روشی برای محاسبه سقف‌های چندلایه کارهای معدن مقطع دایره‌ای، معیار تغییر شکل مقاومت سنگ پیشنهاد کرد. و در سال 1974 اختراعی به نام "شلیک چکش خوار برای تقویت شفت معدن" را پیشنهاد کرد. این به شرکت های معدن اجازه می دهد تا قابلیت اطمینان پین شلیک را در هنگام جابجایی شفت معدن عمودی افزایش دهند.

حرفه معدنچی خطرناک و دشوار است، اما در عین حال از نظر استراتژیک برای توسعه اقتصادی روسیه مهم است، زیرا مواد اولیه را برای همه صنایع فراهم می کند. برای اینکه کار ماینرها کارآمدتر، از نظر فناوری پیشرفته تر و ایمن تر شود، صدها دانشمند کار می کنند. و برخی از آنها موفق به پیشرفت های باورنکردنی در زمینه دانش خود می شوند.

از سال 1972 تا 1980، نیکولای بولیچف رئیس بخش ساخت و ساز معدن در LGI بود. در آن زمان او یک رشته علمی جدید "مکانیک سازه های زیرزمینی" را تشکیل داد که در سال 1976 توسط وزارت آموزش عالی اتحاد جماهیر شوروی در برنامه درسی آموزشی برای مهندسان معدن گنجانده شد. پروفسور هدایت رشته ای را که مسائل تئوری و روش های تحلیلی محاسبه سازه های زیرزمینی را در نظر می گرفت، بنیانگذار مدرسه علمی ژئومکانیک و مکانیک سازه های زیرزمینی و همچنین مؤلف اولین کتاب های درسی، برنامه ها، دستورالعمل ها و راهنماها در این جهت

این دانشمند مبنای مفهومی محاسبه عملیات معدن و پوشش سازه های زیرزمینی را تدوین کرد، اصول و روش های این محاسبات را تعریف کرد. او مدل‌های اساسی برهمکنش بین تکیه‌گاه و توده سنگ را مشخص کرد و طبقه‌بندی آن‌ها را انجام داد، که گذار از یک رویکرد نیمه تجربی در در نظر گرفتن مسائل فشار سنگ به کاربرد مداوم روش‌های مکانیک پیوسته برای مدل‌سازی توده سنگ را تکمیل کرد.

در سال 1980، تحقیقات بولیچف به طور گسترده در داخل کشور شناخته شد. یک مدرسه علمی در دانشگاه او تشکیل شد، بنابراین دانشمند شروع به سخنرانی به طور منظم در دانشگاه های تخصصی در سراسر اتحاد جماهیر شوروی کرد و دعوت به سرپرستی یک بخش در موسسه پلی تکنیک تولا را پذیرفت. در همان زمان، کار او به طور فعال در سطح بین المللی مورد توجه قرار گرفت. در سال 1981، نیکولای اسپیریدونویچ به عضویت دفتر بین‌المللی مکانیک سنگ کنگره جهانی معدن انتخاب شد، تک‌نگاره‌های او در چین منتشر شد و روش‌های محاسباتی او در طراحی و ساخت تونل‌ها، مخازن و دیگر سازه‌های زیرزمینی استفاده شد. جمهوری چک، ایران، سوریه، الجزایر و اندونزی. تیمی از دانشمندان به ریاست بولیچف جایزه معتبر انجمن بین المللی INTAS در بلژیک را برای تحقیقات خود در مورد ساخت تونل در محیط های شهری دریافت کردند.

در سال 1999، پروفسور Bulychev، که در آن زمان قبلاً کاندیدای دکترا بود، در کنگره جهانی تونل در اسلو، نروژ، ارائه کرد. برای اولین بار نماینده روسیه به عضویت کمیته اجرایی انجمن بین المللی تونل انتخاب شد و نمایندگان بیش از 50 کشور را متحد کرد.

در میهن خود، ژئومکانیک کمتر به رسمیت شناخته شد. بولیچف جایزه شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی را برای کارهایی در زمینه طراحی و ساخت سریع چاه های معدن (که به ویژه در معادن اورانیوم استفاده می شود)، جایزه دولت روسیه برای کتاب درسی "مکانیک زیرزمینی" دریافت کرد. سازه های." او یک کارگر افتخاری علم و فناوری، عضو آکادمی علوم طبیعی روسیه و آکادمی ساخت و ساز اوکراین در بخش "ساخت معادن و سازه های زیرزمینی" و همچنین دارنده علامت "شکوه معدنچیان" شد. "از سه درجه.