10 ژوئن 2021، 90مین سالگرد تولد بوریس بی کودریاشوف، افسانه ای "بور بوریچ"، استاد دانشگاه معدن بود. در نتیجه کار علمی او، حفر عمیق ترین حفره جهان در یخ قطب جنوب به عمق 3769 متر و باز کردن دریاچه زیر یخبندان وستوک، که نقش بسیار زیادی در مطالعه تغییرات آب و هوا در هزاره های اخیر ایفا می کند، ممکن شد.
هر کاوشگر قطبی نام کودریاشوف را می داند که جامعه علمی جهانی را مجبور کرد اولویت دستاوردهای دانشمندان روسی در مطالعه قاره ششم را تشخیص دهد. اما 70 سال پیش، غرب حتی از اتحاد جماهیر شوروی دعوت نکرد تا در گفت و گوهای ایجاد رژیم حقوقی بین المللی مدیریت این منطقه شرکت کند، حتی اگر کشور ما در کشف خود پیشتاز بود - در 28 ژانویه 1820، قفسه یخی بلینگهاوزن توسط اکسپدیشن روسی، متشکل از دو کشتی - "Vostok" (کاپیتان Faddei Bellingshausen) و "Mirny" (کاپیتان میخائیل لازارف) کشف شد. برای سال‌ها این قاره یخی بدون توجه ویژه از سوی قدرت‌های بزرگ باقی ماند، اما زمانی که آنها تصمیم به کاوش در آن گرفتند و شروع به ادعای حقوق سرزمینی کردند، سعی کردند اتحاد جماهیر شوروی را از این روند حذف کنند. کار نکرد…
در ژانویه 1956، گل سرسبد اولین اکسپدیشن قطب جنوب شوروی "Ob" به ساحل خلیج فار لنگر انداخت و اولین فرود دانشمندان روسی در ساحل قاره یخی انجام شد. این تاریخ سرآغاز تحقیقات علمی این قاره توسط کشورمان محسوب می شود.
رسیدن به قاره سفید و ساخت ایستگاه در آنجا یک چیز است و شروع به کاوش در آن چیز دیگری است. مطالعه کلی قطب جنوب، مطالعات ذخایر آب آشامیدنی و تغییرات آب و هوایی و مشاهدات ژئوفیزیکی و یخبندان به تجهیزات و فناوری برای حفر چاه های عمیق در یخ نیاز داشت. با این حال، سکوهای حفاری موجود در دهه 1960 قادر به مقابله با این کار نبودند.
در سال 1967، بر اساس قرارداد اقتصادی بین موسسه معدن لنینگراد و موسسه تحقیقات قطب شمال و قطب جنوب (AARI)، یک گروه ویژه برای حل مشکلات حفاری در یخ ایجاد شد. بوریس کودریاشوف، دانشیار جوان موسسه، سرپرستی تیم تحقیقاتی را به عهده گرفت. اگرچه او در آن زمان هنوز یک استاد تمام یا رئیس دپارتمان نبود، دانش گسترده، دانش دایره‌المعارفی، و توانایی‌های مدیریتی برجسته‌اش، انتخاب نامزد را از قبل تعیین کرد.
او در سال 1931 در لنینگراد در خانواده یک هنرپیشه و معلم معروف به دنیا آمد. او که عشق خود به ادبیات و موسیقی، ظرفیت مسخ و استعدادش در داستان سرایی را از والدین غیرمتعارف خود به ارث برده بود، می توانست عمر خیام، بودلر و بابل را به راحتی بخواند. با این حال، برخلاف انتظارات، او وارد علوم انسانی نشد - او یک حرفه مهندسی را انتخاب کرد و در سال 1949 وارد موسسه معدن شد.
در سال 1956، درست زمانی که اولین فرود دانشمندان داخلی در سواحل قطب جنوب انجام شد، بوریس کودریاشوف کار خود را آغاز کرد و به عنوان دستیار در بخش فن آوری ها و تکنیک های حفاری چاه در دانشگاه خود جانشین شد. فیلسوف چینی ژوانگ تزو که در قرن سوم قبل از میلاد زندگی می کرد، گفت: "تصادف تصادفی نیست." پایان نامه نامزدی او
کارمند جوان موظف شد تجهیزات کاملاً خلاقانه ای بسازد که به خودی خود یک کشف علمی باشد و همچنین امکان اکتشافات بعدی را فراهم کند.
شرکت کنندگان در اکسپدیشن ها در خاطرات خود تردیدی ندارند که ایستگاه وستوک را که در اعماق قطب جنوب در ارتفاع 3488 متری از سطح دریا واقع شده است، "خطرناک ترین مکان روی زمین" بنامند، اگرچه تنها یک نفر در طول تاریخ آن در آنجا جان باخت.
این قطب جنوب سرمای زمین است. هیچ پرنده ای هرگز به اینجا نمی آید، و سگ ها و موش های آزمایشی که در اولین کمپین ها آورده شده بودند به سرعت از سرما مردند. میانگین دمای سالانه 55- درجه سانتی گراد است. در چنین پارامترهایی، سازماندهی فرود هواپیما یا سفر حمل و نقل غیرممکن بود. در سال 1983، یک رکورد تمام دوران در تاریخ مشاهدات هواشناسی ثبت شد - منفی 89.2 درجه سانتیگراد. شب قطبی تقریباً چهار ماه طول می کشد، از 24 آوریل تا 20 آگوست. فشار جوی معمول 460 میلی متر ستون جیوه است - کمیاب شدن هوا مانند قله البروس با رطوبت کمتر از صحرا. در سخت ترین شرایط، کاوشگران قطبی که مانند ساکنان سیاره ای دیگر از جهان جدا شده بودند، باید گزارش های هواشناسی تهیه می کردند، تحقیقات علمی انجام می دادند و یک مجتمع حفاری می ساختند.
بوریس کودریاشوف از سال 1967 تا 2002 رئیس دائم تحقیقات قطب جنوب در مؤسسه معدنی بود. او نظریه‌های حفاری سنگ با همجوشی، تخریب حرارتی و مکانیکی یخ، ابزارهای حفاری الکترو حرارتی و الکترومکانیکی را بر روی یک کابل حمل بار، مجتمع‌ها ایجاد کرد. تجهیزات ثابت و متحرک حفاری، سیستم های کنترل و کنترل خودکار فرآیند حفاری. علاوه بر این، او مبانی تئوری و فناوری کنترل دمای چاه‌های حفاری و ابزارهای تخریب سنگ، روش‌های جدید حفاری در سنگ‌های یخ زده با دمش هوای فشرده و فلاشینگ فوم، حفاری با انجماد همزمان سنگ‌های مرطوب را توسعه داد.
این دانشمند نه تنها بر روند علمی در سنت پترزبورگ نظارت داشت، بلکه شخصاً در بیستمین و بیست و چهارمین اکسپدیشن روسیه در قطب جنوب به عنوان رئیس تراورس علمی سورتمه-تراکتور داخلی شرکت کرد. تیم او متشکل از متخصصان حفاری یخ و یخچال، بیش از 20000 متر چاه را با نمونه برداری از هسته کامل در مناطق دور قطبی حفر کردند.
ویژگی بارز کار علمی بوریس کودریاشوف جهت گیری عملی آن است که در نهایت منجر به امکان غرق شدن عمیق ترین چاه جهان 5G-1 در سال 1998 در عمق 3623 متری یخ قطب جنوب و اکتشاف علمی که واقعیت آنابیوز فوق العاده طولانی را ثابت کرد. میکروارگانیسم های موجود در یخ که سن آنها به 400000 سال می رسد.
این گمانه که در کتاب رکوردهای گینس ثبت شده است، امکان نزدیک شدن به یک کشف دیگر، نه کمتر مهم را فراهم می کند.
در سال 1964، آندری کاپیتسا، ژئومورفولوژیست معروف، که صداگذاری لرزه ای ورقه یخ را انجام داد، پیشنهاد کرد که در زیر ایستگاه وستوک بزرگترین دریاچه زیر یخبندان روی سیاره (اندازه تقریبی - 250×50 کیلومتر) وجود دارد که از بیرون جدا شده است. جهان برای چندین میلیون سال در اواخر دهه 1980 سرانجام این نظریه تأیید شد و پس از آن متخصصان روسی، فرانسوی و آمریکایی با هم شروع به حفاری چاهی کردند که قرار بود اسرار بدن آب را فاش کند. در سال 1999، حفاری در حدود 120 متر بالاتر از سطح فرضی متوقف شد. برای نفوذ به دریاچه زیر یخبندان و جلوگیری از آلودگی احتمالی آن، توسعه فناوری سازگار با محیط زیست ضروری بود.
بوریس کودریاشوف که در آن زمان از پایان نامه دکتری خود دفاع کرده بود، عنوان استاد را دریافت کرد و به عنوان رئیس دانشکده اکتشافات زمین شناسی LMI، رئیس بخش فناوری و تکنیک حفاری چاه و معاون رئیس دانشکده کار کرده بود. موسسه کار علمی، وظیفه حل این مشکل را بر عهده گرفت.
در سال 2000، تیمی از نویسندگان تحت رهبری او، فناوری حفاری عمیق در یخ را با پوسته های الکترو حرارتی و الکترومکانیکی اصلی روی کابل حمل ایجاد کردند. این مورد توسط سازمان کارشناس محیط زیست ایالتی تأیید شد و در 5 فوریه 2012، خبر مورد انتظار حفاری های قطب جنوب منتشر شد: "گاله در 3769.3 متر دریاچه زیر یخچالی وستوک را باز کرده است".
در تابستان 2013، در جلسه شورای مشورتی پیمان قطب جنوب، تصمیم گرفته شد که وضعیت یک بنای تاریخی و نام پروفسور بوریس کودریاشوف به ساختمان مجتمع حفاری چاه 5G اختصاص یابد. این رویداد نتیجه شناخت جامعه علمی بین المللی از دستاوردهای دانشمندان روسی در مطالعه صفحه یخی قطب جنوب و مخازن زیر یخچالی بود. و این اجازه می دهد تا نام دانشمند برجسته را در حافظه فرزندان حفظ کنیم.
«واقعیت باز شدن دریاچه وستوک با خبر پرواز انسان به فضا قابل مقایسه است. کار در این راستا برای چندین دهه انجام شد، مردم در شرایط سخت کار کردند، تجهیزات به حدی آزمایش شدند که در هیچ منطقه دیگری از کره زمین وجود نداشت. و وظیفه بعدی ما دستیابی به دانش جدید و تبدیل آن به تولید است.»
بوریس کودریاشوف مشاور علمی او در چارچوب برنامه روسیه-ناسا بود. تحقیقات روی آن هم در لنینگراد و هم در آزمایشگاه ملی لوس آلاموس وزارت انرژی ایالات متحده انجام شد.
این دانشمند در روسیه و خارج از کشور به عنوان نظریه پرداز و سازمان دهنده تحقیقات علمی در مورد حفاری اکتشافی، بنیانگذار مدرسه داخلی حفاری فیزیک حرارتی و یک معلم با استعداد شناخته می شد. او نویسنده راه حل های تحلیلی پرکاربرد مسائل آیرودینامیک گمانه، انتقال گرما و جرم، تنظیم رژیم دمایی چاه ها، کارایی استخراج گرمای عمیق زمین است.
رئیس مدرسه به یاد می‌آورد: «من به مؤسسه معدن آمدم تا در چیزی کاملاً متفاوت از حفاری تحصیل کنم، اما در خوابگاه در جریان Shkipersky اطلاعیه‌ای دیدم مبنی بر اینکه یک سخنرانی در مورد قطب جنوب برگزار می‌شود. در سالن سخنرانی یک خانه کامل وجود داشت و استادی که بعداً سرپرست من شد، بوریس کودریاشوف، آنقدر جذاب بود که روز بعد برای یک تخصص جدید در "تکنیک و فناوری حفاری زمین‌شناسی برای منابع معدنی جامد" درخواست دادم. .
او یک محقق واقعی، یک دایره المعارف، و مهمتر از همه، مردی بود که علم برای او شغل نبود، بلکه یک روش زندگی بود. در هر جهتی بردار پایه مهم است و در حفاری آن را برای نسل های بعدی تنظیم کرد. ذکر یک رقم کافی است: آمریکایی ها در گرینلند در یک و نیم کیلومتری تسلیم شدند. در سخنرانی‌های او، دانش‌آموزان در راهروها می‌ایستادند و او به تدریس خصوصی دانشجویان کارشناسی ارشد ادامه می‌داد، حتی زمانی که تمام مؤسسه از قبل خالی بود. ولادیمیر لیتویننکو می گوید من او را نه تنها معلم خود بلکه همکار خود می دانم.
بیش از 250 اثر علمی، از جمله 17 کتاب درسی، کتابچه راهنما، و تک نگاری، بیش از 40 گواهینامه تألیف و ثبت اختراع، 27 نامزد و 6 دکترای مهندسی - همه اینها میراث بوربوریچ معروف است که سهم او در مطالعه به سادگی نمی توان قاره ششم را دست بالا گرفت.
دانشمندان دانشگاه معدن هنوز درگیر بهبود فناوری حفاری در یخ و نظارت شخصی بر سازگاری آنها در شرایط سخت قطب جنوب هستند. در تیم های تحقیقاتی که هر ساله به قاره یخی می روند، نمایندگان قدیمی ترین دانشگاه فنی روسیه همیشه حضور دارند.
